Piwnica to miejsce owiane tajemnicą, nie wiadomo co można tam znaleźć. W naszej podświadomości to znajdujące się pod ziemią pomieszczenie, jawi się jako miejsce ciemności, strachu, otchłani. W Austrii piwnica to również przestrzeń, w której spędza się dużo wolnego czasu. Wielu Austriaków to właśnie w niej przebywa dłużej niż w we własnym salonie, który najczęściej urządzony jest tylko na pokaz. W filmie Ulricha Seidla piwnica to jednak przede wszystkim lustro ludzkiej duszy, z całym jej mrocznym bagażem. To w piwnicy właśnie ujście znajdują prawdziwe hobby, potrzeby, pasje i obsesje. Film, choć dotyczy tylko Austriaków, jest w gruncie rzeczy opowieścią uniwersalną i bardzo wiele mówi o nas samych.